Terapia dietetyczna z wykorzystaniem konopi 

Terapia dietetyczna to proces mający na celu polepszenie stanu zdrowia pacjenta, redukcję masy ciała, utrzymanie lub jej wzrost w zależności od założenia terapii. Prawidłowo zbilansowana dieta oraz poprawa stylu życia jest najbezpieczniejszą zmianą jaką można wprowadzić, aby być zdrowszym.

​

Rola konopi siewnych w terapii dietetycznej rośnie. Od kilku lat obserwuje się wzrost zainteresowania produktami na bazie konopi. 

Konopie przez tysiące lat miały znaczącą pozycję w żywieniu i medycynie ludowej. W czasach nowożytnych przejściowo straciły na popularności za sprawą polityki antynarkotykowej, jednak od kilku lat wzrasta zainteresowanie żywieniowymi, użytkowymi i leczniczymi właściwościami tych roślin. 

​

Pierwsze medyczne zastosowanie konopi opisano 2700 p.n.e. Chińczycy wykorzystywali konopie leczniczo w terapii bolesnych chorób wewnętrznych, leczeniu bólu zębów, zwalczaniu krost i ran jamy ustnej. W XIX w. nalewki z konopi stosowano w Anglii i Ame- ryce jako środki przeciwbólowe i przeciw mdłościom. W 1942 r. konopie usunięto z Farmakopei amerykańskiej. Dalsze ograniczenia zastosowań medycznych wynikały z rozwoju leków syntetycznych. Definitywne wykluczenie konopi nastąpiło za sprawą jednolitej konwencji o środkach odurzających z 1961 r., w której zostały sklasyfikowane jako substancja psychoaktywna niemająca zastosowania medycznego. Sytuacja uległa zmianie w lipcu 2018 r., kiedy Komitet Ekspertów Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) ds. Uzależnienia od Narkotyków wydał zalecenie o wyłączeniu CBD z konwencji o kontroli narkotyków (mimo że jeszcze w 1954 r. WHO prezentowała stanowisko, że konopie nie posiadają właściwości terapeutycznych).

​

Ślady konopi na terenach dzisiejszych państw europejskich (np. Rumunia, Niemcy, Szwajcaria) datowane są na epokę neolitu. Przez setki lat wytwarzano z nich produkty przemysłowe (odzież, włókno, leki, kosmetyki, środki czystości, lakiery i smary).  Hodowlę polskich odmianami konopi włóknistych rozpoczęto w 1946 r. 

Przykładem stosowania nasion i oleju w regionalnej kuchni polskiej są: tradycyjna zupa bożonarodzeniowa zwana siemieniuchą bądź siemieniatką (region łódzki) i przysmak lubelski – łochdziaki (pierogi gotowane ze zwarem – szarobiałym serem z siemienia konopnego). W przeszłości nasiona konopi były częstym składnikiem pączków (region dolnośląski), a olej – okrasą do kaszy i ziemniaków.
Obecnie w celach żywieniowych najczęściej wykorzystuje się nasiona świeże lub poddane obróbce (termicznej, mechanicznej – olej i mąka). Liście i kwiaty stosowane są głównie w celach aromatyzujących przy produkcji piw konopnych oraz jako składnik herbatek ziołowych.  Czytaj więcej >>>